بسم ا... الرحمن الرحیم
با کمال احتیاج از خلق استغنا خوش است با دهان تشنه مردن در لب دریا خوش است
((ولا تحسبن الذین القتلو فی سبیل ا... امواتا بل احیاء عند ربهم یرزقون)) گمان مبرید که کسانی که در راه خدا کشته می شوند مرده گانند بلکه زنده اند و در نزد پروردگارشان روزی می خورند.
هم اکنون که عازم میادین حق علیه باطل می شوم لازم می دانم چند کلمه ای را به عنوان وصیت نامه بنویسم چه بازگشتی بهتر از آنکه انسان در راه خدا به سویش بازگردد و از کانال شهادت عبور نماید که شهادت سعادت است.پدر و مادرم امیدوارم که از شهید شدن من هیچگونه نگران نباشید. و با استواری خود کانون خانواده را استحکام بخشید تا شما نیز از صابران باشید. خدایا ما از حمله درسها آموختیم و این بار تمامی آنها را حول قوه الهی بکار گیریم و ما یقین داریم که هیچ نیستیم و تو هستی که بر ما منت می گذاری تا برنده پیروزی دینت باشی ای آفریدگار بزرگ، ای قادر متعال، ای ستار از گناهان ما درگذر حال که داریم به سویت بازمی گردیم. خدایا توفیق شهادت در راهت را به این بنده گنهکار واگذار برای یکبار هم که شده بنده گنهکاری چون من را به مقام شامخ اولیاء دینت برسان ....
ای برادران استغفار دعا را از بین نبرید که بهترین درمانها برای تسکین دردهاست همیشه به یاد خدا باشید سلام مرا به رهبرم برسانید و بگوئید تا آخرین قطره خون خود سنگر جبهه را ترک نخواهم کرد،با خداوند پیمان می بندم که در تمام کربلاها با امام حسین (ع) همراه باشم.
در پایان از شما پدر و مادر عزیزم و همه اقوام ،همسایگان و دوستان درخواست بخشش دارم .و امیوارم که از خطاهایم درگذرید ضمنا مکان دفن من به میل پدر و مادرم میباشد.
سید ابوالفضل حسینی 29/9/65
